Hałas, definiowany jako uciążliwy dźwięk, ma nie tylko potencjalnie szkodliwy wpływ na zdrowie ludzi, ale także na ekosystemy środowiskowe. Eksponowanie się na dłuższą metę na wysoki poziom hałasu związane jest z licznymi zagrożeniami zdrowotnymi, takimi jak stres, utrata słuchu, zaburzenia snu i zwiększone ryzyko chorób sercowo-naczyniowych. Jednak hałas nie tylko dotyka ludzi, ale również zwierzęta w środowisku naturalnym mogą doświadczać zakłóceń w komunikacji, a nawet utraty zdolności do nawigacji czy zdobywania pożywienia. Dlatego też ocena i kontrola poziomu hałasu stają się kluczowymi aspektami dbałości o zdrowie publiczne i równowagę w środowisku.
Mierzenie hałasu jest procesem kluczowym dla zrozumienia i zarządzania jego wpływem. Współczesne technologie pomiarowe wykorzystują różnorodne narzędzia, takie jak dźwiękomierze, które precyzyjnie określają poziom hałasu w danym miejscu. Pomiary te obejmują parametry takie jak poziom dźwięku, częstotliwość dźwięku oraz czas trwania dźwięku, dostarczając kompleksowych informacji na temat charakterystyki akustycznej danego obszaru. Dźwiękomierze są umieszczane w różnych miejscach, zarówno w obszarach miejskich, jak i na obszarach wiejskich, aby zbierać dane reprezentatywne dla różnych środowisk. Te narzędzia są istotne zarówno dla oceny zgodności z normami dotyczącymi hałasu, jak i dla opracowywania strategii jego ograniczania w celu ochrony zdrowia ludzi i środowiska.
Wilgotność powietrza jest istotnym czynnikiem wpływającym na rozpraszanie fal dźwiękowych w atmosferze. Zmiany wilgotności wpływają na gęstość powietrza, co z kolei modyfikuje prędkość rozchodzenia się dźwięku. W miarę wzrostu wilgotności, spada gęstość powietrza, w związku z czym dźwięk porusza się szybciej. Czy higrometr powinny więc stanowić element osprzętu do monitorowania dźwiękowych parametrów?