Zmiana czasu, znana również jako przestawianie zegarków, to praktyka polegająca na przesunięciu zegarków o godzinę do przodu (czas letni) lub do tyłu (czas zimowy) w określonym terminie roku. Ma to na celu lepsze wykorzystanie naturalnego światła dziennego w zależności od pór roku. Wiosną przesuwamy zegarki do przodu, aby dzień trwał dłużej, a latem przesuwamy je z powrotem, aby uzyskać dodatkową godzinę światła porannego. Jesienią zegarki wracają do pozycji standardowej, a zimą przesuwamy je o godzinę do tyłu. Ta praktyka jest stosowana w wielu krajach, głównie w Europie, Ameryce Północnej i Australii, często budzi frustrację oraz powoduje nieporozumienia. Powstała ona pod koniec XIX wieku, a pierwszym państwem, które wprowadziło zmianę czasu, były Niemcy. Służyło to maksymalizacji wykorzystania światła słonecznego.
Zmiana czasu budzi wiele kontrowersji i dyskusji. Jednym z argumentów za jest oszczędność energii dzięki lepszemu wykorzystaniu naturalnego światła dziennego, co przekłada się na mniejsze zużycie energii elektrycznej. Jednak przeciwnicy zmiany czasu podnoszą kwestie zdrowotne, argumentując, że nagłe zmiany w harmonogramie snu mogą prowadzić do zaburzeń rytmu dobowego u ludzi oraz negatywnie wpływać na samopoczucie i wydajność w pracy. Ponadto istnieją badania sugerujące, że zmiana czasu może mieć wpływ na wzrost liczby wypadków drogowych w krótkim okresie po przestawieniu zegarków.
Kontrowersje związane z przestawianiem zegarków doprowadziły do debaty na temat konieczności utrzymania tej praktyki. Niektóre kraje, takie jak Rosja czy Japonia, zrezygnowały z niej, natomiast inne podjęły dyskusje nad możliwością zniesienia zmiany czasu. W niektórych regionach podejmowane są próby znalezienia kompromisowych rozwiązań, takich jak wprowadzenie stałego czasu letniego lub stałego czasu standardowego, aby uniknąć nagłych zmian w harmonogramach życia codziennego. Debata nad przyszłością zmiany czasu wciąż trwa, a ostateczne decyzje zależą od polityki i preferencji społecznych w poszczególnych krajach.