W wielu państwach energia jądrowa stanowi zdecydowanie kwestię sporną. Często jest ona postrzegana jako świetna alternatywa dla energii pozyskiwanej z paliw kopalnych. Odpowiednie przemiany jądrowe pozwalają na uwolnienie energii znajdującej się w jądrach atomów uranu. Istnieją oczywiście inne odnawialne źródła energii, jednak nie są one równie wydajne. Energetykę nuklearną cechuje wbrew pozorom wysokie bezpieczeństwo – oczywiście wymaga to precyzji w wykonywanych procedurach i obsłudze – oraz mała szkodliwość względem środowiska. W przeciwieństwie do źródeł nieodnawialnych – źródła odnawialne nie emitują toksycznych substancji do atmosfery. Użytkowanie reaktora jądrowego wymaga ogromnej ostrożności, dokładnych pomiarów wielu parametrów, takich jak np. temperatura oraz szczególnej uwagi. Najczęściej wykorzystuje się reaktory wysokotemperaturowe, dzieje się tak ze względu na produkcję dużych ilości wodoru bez jednoczesnego wytwarzania dwutlenku węgla. Wymagają one jednak przeprowadzania całej gamy różnorodnych pomiarów temperatury. Jest to działanie prewencyjne chroniące przed ewentualną awarią. Pozwala odnaleźć tzw. hot spots (z ang. „gorące miejsca”), czyli punkty, w których temperatura niebezpiecznie wzrasta. Regularnie wykonywane pomiary ułatwiają również kontrolę cykli termicznych.
Pomiary temperatury w tak ekstremalnych warunkach będą wymagać specyficznego sprzętu. W tym celu nie korzysta się z popularnych termopar, ze względu na ich pojedynczy punkt pomiarowy. W reaktorach wysokotemperaturowych stosowana jest tzw. technologia jednomodowego, szafirowego światłowodu, z angielskiego Single-Mode Sapphire Fiber Technology, w skrócie SMSF. Czujniki światłowodowe posiadają wiele punktów pomiarowych, dzięki czemu są dużo bardziej opłacalne niż termopary. Dodatkowo zostały przystosowane do funkcjonowania w ekstremalnych warunkach wysokiego promieniowania, w temperaturze powyżej 1700°C, czemu zawdzięczają swoją wydajność.
Innym sposobem na wykonanie pomiarów temperatury w reaktorze jest zastosowanie czujnika akustycznego. Ultradźwiękowe pomiary temperatury opierają się na oszacowaniu prędkości, z którą dźwięk przechodzi przez przedmiot. Wartość ta będzie zmienna w zależności od temperatury danego obiektu. Po wygenerowaniu impulsu akustycznego, urządzenie oblicza z jaki opóźnieniem fala zostanie odbita. Ten typ czujnika ma duży potencjał, aby poprawić wydajność i dokładność pomiarów, może on funkcjonować w temperaturach nawet powyżej 3000°C.
To oczywiście zależy od tego czy mamy do czynienia ze stosem atomowym czy z głowicą bojową. Ta druga nie jest bezpieczna.